अस नाही वाटत कि एखादी संध्याकाळ असावी,
एकट्याची,
निवांत पहुडलेली,
बाकावर, बाकड्यावर.
नाहीतर उगाच माडीवर..
मैदानी असायला काय हरकते
नाहीतर,
माझ्या खोलितली,
हातातल्या कॉफीच्या मगाची,
डोळ्यात पुस्तकी अक्षरांची,
थंड-उष्ण हवेची,
निर्विकार मनाची …
कधी असुदे कि दुपट्याची
रस्त्यांवर बागडणारी,
झालाच तर भेळीच्या गाडीवर जमलेली,
नाहीतर नदीच्या काठावर रमलेली,
कशी वाटेल बर तीच, बागेत थांबलेली,
झावळ्यातून कवडश्यात गुंगलेली,
हळूच नकळत निसटून गेलेली …